English: Death notice of Theologian Joannes Roucourt (1636-1676), describing his life in Latin. Translation in Dutch: (based on several versions by Anonymous, Anita Kerremans, Pieter van Ginneken, Nicolas De Maeyer and Thaddeüs van Schijndel)

Op 26 september 1676 is te Brussel overleden, op de gepaste wijze gesterkt door alle sacramenten van de Kerk, de zeereerwaarde en zeergeleerde heer Joannes Roucourt, Licentiaat in de Heilige Godgeleerdheid, plebaan van de vermaarde collegiale kerk van Sint Michiel en Sint Goedele. Voor de Brusselaars heb ik hiermee genoeg gezegd. Wat volgt is voor de mensen van buiten de stad. Deze man werd geboren in Leuven in 1636. Hij was nog maar nauwelijks 16 jaar oud, toen hij met op twee na de beste het kandidaatsexamen behaalde in de Artesfaculteit. Vervolgens legde hij zich toe op de studie van de theologie in het collegegebouw "Paus Adrianus VI", met zo'n goed resultaat dat hij van alle theologiestudenten, die deelnamen aan deze zevenjarige leergang, met gemak de beste was en ook als zodanig bekend werd. Daarna werd hij, omwille van zijn uitzondelijke intellectuele en morele kwaliteiten uitgekozen om wijsbegeerte te doceren in de Pedagogie "De Burght", waar hij met zijn buitengewone scherpzinnigheid en zijn heldere en efficiënte manier van formuleren zijn studenten zou onderrichten. In 1667 werd hij op voordracht van vooraanstaande Heren van Leuven naar Brussel gehaald om aangesteld te worden als plebaan. Zijn eerste zorg was het hem toevertrouwde volk te voeden met het evangelie; met een bewonderenswaardige ijver zette hij degenen die al verder stonden op de weg naar volmaaktheid steviger spijs voor, en degenen die nog onervaren waren gaf hij godsdienstonderricht én hij bracht hen vanaf de preekstoel de eerste beginselen van het geloof bij. En aangezien hij metterdaad de armen tot zich trok, verdeelde hij aalmoezen onder hen, die hij tot dat doel in vele duizendtallen samenbracht. Niet minder was zijn bekommernis voor de zieken en de gevangenen. Hij zette zich onvermoeibaar in om deze laatsten te bezoeken of vrij te kopen en de zieken voorzag hij nauwgezet van medicijnen en het noodzakelijke levensonderhoud via door hem uitgekozen personen. Zijn liefdadigheid bleek vooral toen de pest al acht jaar rondwaarde. Vaak stond hij dan urenlang bij de stadsmuren aan de kant van Schaarbeek om, als hij daar mensen zou aantreffen die met die ziekte besmet waren en die hun ziel van zonden wilden reinigen, (hun biecht) te horen. Daarna troostte hij hen, gaf aalmoezen en stuurde ze naar een openbaar ziekenhuis. Met eenzelfde geestdrift heeft hij nog zeer onlangs zorg gedragen voor mensen die aan dysenterie leden en zelfs voor de soldaten in datzelfde wijkziekenhuis van de stad, zowel met het woord Gods als met de sacramenten. Verscheidene rechtszaken en privégeschillen wist hij met uitzonderlijke vaardigheid bij te leggen. Dit zijn grote en verheven gaven van Godswege, maar een nog grotere gave bij al deze was dat er in die grote man een diepe nederigheid en een beminnelijke voorkomendheid tegenover iedereen schuilgingen. Vanuit deze vrijgevigheid deelde hij voorwaar al zijn bezittingen uit aan de behoeftigen. Zo gaf hij bijvoorbeeld meer dan duizend gulden, die hij met zijn colleges in Leuven in een jaar verdiend had, weg aan de behoeftigen. Tussen al deze zaken door onttrok hij zich niet aan zijn openbare verplichtingen, maar oefende hij op onberispelijke wijze het ambt uit van censor van de boeken en de geschikheidsbeoordeling van biechtvaders en wijdelingen (priesters in opleiding). Deze taken waren door de hoogwaardige heer Aartsbisschop van Mechelen aan hem opgedragen. Evenwel werd hij, terwijl hij voor al deze dingen zorg droeg, door een kwaadaardige koorts overvallen, die hem binnen negen dagen van onder de levenden wegnam, tot ons aller ontstemming. Zijn ziel bevelen wij welverdiend aan in ieders gebeden. Moge hij rusten in vrede.

Translation in English:

In Brussels, died on September 26, 1676, strengthened in the appropriate manner by all the sacraments of the Church, the very reverend and very learned Mr. Joannes Roucourt, Licentiate in Sacred Theology, plebaan of the famous collegiate church St. Michael and St. Gudula. For locals I do not need to say more (= I have said enough). What follows is for the people from out of town. This man was born in Leuven in 1636. He had barely reached the age of 16, when he received his bachelor's degree in the Faculty of Arts as the third best student. He then devoted himself to study Theology in the college building "Pope Adrian VI", with such a success that he was easily the best of all theology students of this seven-year course and he was recognized as such. Due to his brilliant gifts of mind and soul, he was then chosen to teach in the pedagogy "The Burght", where he would teach his students extraordinary with his wit and his clear, efficient way of formulating Philosophy. In 1667, he was sent to Brussels on the recommendation of eminent Men of Leuven to be appointed as the plebian (parish priest). His first concern was to feed the Gospel the people entrusted to him. With admirable zeal, he gave those that were more were on the way to perfection 'solid religious food', and for those who were less experienced he gave religious instruction and brought them the pulpit and the rudiments of the faith. But also to the poor people, he gave to each of them regularly alms he had collected for that purpose, amounting to many thousands. No less was his concern for the sick and the prisoners. He worked tirelessly in order to visit the latter or to ransom. The sick people, he foresaw with medicines and necessary living through those whom he had chosen. The charity of this man shone especially during the eight years the plague knocked about the Brussels region. He often stood for hours at the city walls on the side of Schaerbeek. He there found people who were infected with the disease and who wanted to cleanse their souls of sins, from whom he took their confessions. Then he comforted them and sent them -strengthened by alms- back to the common hospital. With the same fervor, he has very recently taken care of people suffering from dysentery and even soldiers in the same urban hospital near the city both with the word of God and the sacraments. In addition, he succeeded in settling several private lawsuits and disputes using his exceptional moderation skills. These are large and lofty gifts from God, but an even greater gift to all of these was that there is a deep humility and an amiable courtesy to everyone hid in that great man. From this generosity, he divided his property among the needy, for example several thousand florins, which he had earned with his lectures in Leuven. Between all these matters he did not withdrew from public life, but he practiced impeccably the office of censor of the books and plain examiner of confessors and ordinands, a position which was dedicated to him by the illustrious Archbishop of Mechelen. Finally, while he still took care of everyone, he was struck by a malignant fever, which took him within nine days from the living. This has upset us all deeply. We recommend his beneficial soul to everyone's prayers. May he rest in peace.