Zag, met ingekrompen stralen;

Om te sluiten de omloopkring.

Elk kon, nu 't op scheiden ging,

Als de (94) Papegajen klappen,

Of als marktdoctoren snappen.

Eindlyk raakt dit Rot aan 't gaan.

Slempop, die nog drank zag staan,

Spalkt zyn keel op, en zyn lippen,

En liet 't resje binne slippen,

Of hy 't door een Trechter goot:

Maar gebolt door dezen stoot

Moest het (95) Korpus laten zinken

Op den grond neer. Wellust hinken

Ging, het euvel deed hem wee

Aan zyn hiel en groote tee.

Wie den Honing likt moet lyen

'T steken van de nyv're Byen.

Weelde is niet altyd van duur.

'T spreekwoord zeit: na 't zoet komt 't zuur.

(96) Mengelaar maakt vremde gieren,

Losse draaijingen en zwieren.

(97) Yver blyft somwyl in 't gaan

Als een houte Leeman staan

Styf, en roerloos zonder spreken,

Wat elk bidden mag of preken:

Of gelyk een (98) Pyramyd

Aan de graven toegewyd.

Dees gelyk een schim ontsluipen.

Genen als de (99) Schildpad kruipen.

And'ren als een (1) Krab op zy. (94) Marcell. Sibrechts. (95) Zie 21. (96) Maurits Bibe van 's Hertogenbosch. (97) Jacomo van Staverde Bloem- en Vrugt-schild. van Amesfoort. (98) Albert van Spiers. (99) Françoois Danks.